Sektor Pekerjaan Terbahagi Kepada 3

[rockyou id=119184527&w=426&h=319]
Sektor pertama : Pertanian, Perikanan, Perlombongan, Penternakan dan Perhutanan

Selepas pengabungan Sabah dan Sarawak dengan Semenanjung Malaysia pada tahun 1963, terdapat banyak perkembangan ke atas sektor ini. Dalam Rancangan Malaysia Pertama (1966-1970), kerajaan memberikan strategi yang penting ke atas bidang pertanian. Tujuan utamanya adalah untuk mewujudkan lebih banyak pendapatan negara dan peluang pekerjaan di kalangan rakyat Malaysia. Tambahan lagi, pada masa itu majoriti populasi bergantung dengan bidang pertanian untuk menyara kehidupan. Pada masa itu, aktiviti pembukaan tanah telah banyak dilaksanakan untuk meluaskan kawasan pertanian di Malaysia. Dalam operasi FELDA, terdapat banyak kampung yang berasaskan pertanian telah wujud. Penyelidikan dan pendidikan dalam bidang pertanian ini juga dijalankan untuk menambahkan pengeluaran. Pada 1960-an, kerajaan Malaysia mengeluarkan $10.6 juta untuk pebelanjaan pengangkutan, tempat tinggal dan kemudahan kursus bagi agen perkembangan. Bagi bidang perhutanan pula, kerajaan Malaysia telah menentukan pembalakan yang terkawal iaitu perlu memohon lesen untuk melakukan aktiviti pembalakan. Di samping itu, dalam bidang perikanan pula, kerajaan melaksanakan rancangan membina pelabuhan yang lebih dalam supaya kapal ikan yang besar boleh berhenti di pelabuhan tersebut. Selain itu, peralatan untuk menangkap ikan telah bertukar daripada alat traditional kepada alat yang berteknologi. Pendidikan mengenai cara baru menangkap ikan telah diperkenalkan kepada para nelayan of Fisheries College di Pulau Pinang. Terdapat juga instituisi yang sama di Sabah dan Sarawak.

Dalam Rancangan Malaysia Kedua(1971-1975) pula, kerajaan telah menubuhkan beberapa institusi baru untuk melaksanankan penyelidikan iaitu The Federal Agricultural Marketing Authority (FAMA) 1965, The Malaysian Agricultural Research and Development Institute (MARDI) 1968 dan lain-lain lagi. Institusi ini terlibet dengan perhubungan agen perkembangan dengan petani yang mendapatkan bantuan daripada mereka. Rancangan Malaysia Kedua menumpukan kepada sumbungan projek yang telah ditentukan dalam Rancangan Malaysia Pertama. Kerajaan juga mengeluarkan $1,956 juta dalam melaksanankan rancangan ini. Jumlah amaun yang dibelanjakan adalah 80% lebih berbanding dengan Rancangan Malaysia pertama. Dalam pebelanjaan tersebut, terdapat $909 juta daripada amaun itu digunakan dalam projek pembukaan tanah.

Dalam Rancangan Malaysia Ketiga(1967-1980) pula, beberapa institusi yang baru telah diperkenalkan oleh kerajaan iaitu National Padi and Rice Authority (LPN), the Food Industries of Malaysia Sdn. Bhd (FIMA), MAJUIKAN, MAJUTERNAK, RISDA dan lain-lain. Dengan penambahan institusi ini, maka peluang pekerjaan di Malaysia banyak meningkat dan pengetahuan tentang teknologi baru yang diperkenalkan membantu rakyat Malysia yang menceburi bidang ini menghasilkan pengeluaran yang lebih banyak berbanding dengan dahulu. Pada masa itu, perkembangan sektor pertama di Malaysia agak matang dan stabil. Jadi, kerajaan mengeluarkan $4.7 juta bagi melaksanakan projek-projek yang terlibat.

KLCC

Sektor kedua : sektor perkilangan dan sektor pembinaan

Negara-negara membangun dan maju (sebagai contoh UK,USA dan Asia Tenggara) serta negara-negara berkembang dan separa maju (Republic Orang China, India dan sebagainya) nyata sekali bergantung terhadap industri.

Revolusi menyebabkan pembangunan kilang-kilang untuk pengeluaran bidang besar, dengan pertukaran-pertukaran konsekuen dalam masyarakat. Pada asalnya kilang-kilang adalah wap berkuasa,tetapi kemudiannya bertukar ke elektronik sekali satu kekisi elektrik dimajukan. Berjentera talian pemasangan telah diperkenalkan untuk memasang bahagian dalam satu fesyen yang boleh berulang, dengan pekerja-pekerja individu mempersembahkan semasa proses langkah-langkah spesifik. Hal ini menyebabkan pentingnya bertambah dari segi kecekapan, merendahkan kos proses akhir. Kemudian, automasi adalah semakin digunakan untuk menggantikan insani operator-operator. Proses ini telah berkembang dengan pembangunan computer dan robot.

Industri pembinaan merupakan sektor yang amat penting dan konsistent di mana ia melibatkan pengurusan yang begitu teliti terhadap pelbagai perkara seperti pengurusan bahan binaan, jentera, teknologi, tenaga kerja dan lain-lain lagi. Industri pembinaan memainkan peranan penting dalam menjana ekonomi negara. Malahan juga, kerancakan industri pembinaan dalam sesebuah negara mengambarkan kestabilan ekonomi negara tersebut.

Sektor ini telah mengalami perubahan dari masa ke semasa di mana ia berlaku apabila syarikat-syarikat dan jurutera-jurutera tempatan yang berjaya melaksanakan serta terlibat dalam projek mega sama ada dalam dan luar negara. Pembinaan lebuh raya bertol menyumbangkan kepada keselesaan dan keselamatan pengguna jalan raya. Penyiapan NPE telah menyediakan jalan alternatif ke Jalan Klang Lama.

Dalam sektor ini, terdapat perkembangan teknologi yang pesat. Kini dalam pembinaan jalan raya pelbagai alat canggih yang digunakan. Contohnya dalam pembinaan jambatan Pulau Pinang Ke-2, pelbagai teknologi akan digunakan untuk menjayakan projek ini. Selain itu, terdapat juga pembinaan bangunan-bangunan seperti bangunan KOMTAR, KLCC, Menara KL dan lain-lain lagi. Semua ini disebabkan kemajuan teknologi yang canggih dalam bidang pembinaan.